ثبت شده توسط ریحانه شریفی | ثبت: 2020-09-08 12:05:28.0 | ویرایش: 2023-09-02 14:00:51.0 | دسته بندی: 250k
سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور در راستای وظایف سازمانی، نقشه های زمین شناسی و گزارشهای توصیفی مرتبط با نقشه ها را در مقیاس 250 هزارم تهیه نموده است. گزارش حاضر، خلاصه ای از گزارش نقشه زمين شناسي ورقه 1:250000 جهان آباد به منظور شناخت کلی از محدوده مطالعاتی می باشد. همچنین دریافت و خرید لایه های رقومی و رکوردهای اطلاعاتی تکمیلی این برگه از طریق سامانه فراداده و سرویس کاتالوگ به آدرس http://csw.ngdir.ir قابل دسترس است.
گزارش نقشه1:250000 جهان آباد
ورقه زمين شناسي جهان آباد، با مختصات طولهاي جغرافيائي 58 درجه و 30 دقیقه تا 60 درجه خاوري، و عرض هاي جغرافيائي 28 تا 29 درجه شمالي و در كناره كوير لوت جاي گرفته است. ورقه زمين شناسي جهان آباد در پهنه ساختاري بلوك لوت قرار دارد.
چینه شناسی
قدیمی ترین واحد سنگی ورقه 250000: 1 جهان آباد سنگهای ائوسن می باشد که متشکل از سنگهای دگرگونی آتشفشانی که به وسیله ی گروهی از دایکهای دیوریتی و سنگهای داسیتی قطع شده و توفها و آندزیت های خاکستری عظیم، توفهای کریستالی روشن آندزیت و توفهای آندزیتی، داستیت و آندزیت با لایه هایی از توف، گدازه های سیاه، سنگ آهک، آندزیت، ولکانیسم های از آندزیت و توفهایی به رنگ روشن، ماسه سنگ، سنگهای آتشفشانی لایه های آندزیتی و گدازه های بازالتی، ایگنبریت، سنگ های آتشفشانی که عمدتاً از سنگریزه های کنگلومرا و سنگ آهک تشکیل شده همبری فوقانی ائوسن به صورت ناهمساز با اولیگومیوسن می باشد. نهشته های ائوسن در مناطق غرب ناگیسان، غرب رودخانه گان رند، جنوب رود کنارنی رخ نمون دارد.
واحد سنگی ائوسن اولیگوسن متشکل از گدازه های آندزیتی و داسیتی، توف و سنگهای آتشفشانی می باشد که سنگ آهکهای روشن اولیگومیوسن به صورت ناهمساز بر روی آن قرار گرفته، رسوبات ائوسن اولیگوسن در مناطق غرب و شمال غرب ناگیسان رخنمون دارد.
سنگ شناختی واحد اولیگومیوسن متشکل شده است از سنگ آهکهای روشن، کنگلومراهای قرمز و سنگهای آتش فشانی که همراه با سنگهای فرعی می باشد. واحد سنگی میوسن به صورت ناهمساز بر روی آن قرار گرفته.
گسترده ترین واحد سنگی، سنگهای میوسن می باشند که از نوع سنگهای آتشفشانی و آذر آواری است که در شمال خاور چاه سنگی برونزد دارد.
سنگهای میوسن شامل گدازه های آندزیتی تا داسیتی که بین آنها ماسه سنگهای دانه درشت نازک لایه تا متوسط لایه با خاستگاه آواری آتش فشانی و توف دیده می شود.
بخشهایی از این سنگ ها توسط سنگهای آتش فشانی جوانتر و نهشته های رسوبی نئوژن پوشیده شده است. در بخشهایی از واحد آتش فشانی یک سری توف و ایگنبریت های خاکستری دیده می شود.
بخشهای عمده سنگ های نئوژن منطقه ی جهان آباد دارای خاستگاه مشترک آتشفشانی رسوبی می باشد. سنگهای نئوژن شامل تراکی آندزیت، داسیت، آندزیت پیروکسن، آندزیت اولیوین دار، پلاژئوکلازهای کلسیتی و لابرادور، گدازه های آندزیتی همراه با تناوبی از سنگهای رسوبی که نوعی از ماسه سنگهای گچ دار به رنگ خاکستری، توفهای بلورین، کلینوپیروکسن، فلدسپات و کنگلومرا می اشد که به صورت ناپیوسته توسط رسوبات کوارترنر پوشیده می شوند، نهشته های نئوژن دارای شیب ملایم هستند که به صورت ناودیس ها و تاقدیس های کوچک چین خورده اند. نهشته های نئوژن در مناطق شمال باختر و مرکز چاه سنگی روستای آبادی پاک حوالی مسیر مسجد ابوالفضل، جنوب باختر چاه سنگی رخنمون دارد.
نهشته های پیلیستوسن به صورت ناپیوسته و زاویه دار روی واحدهای قدیمی تر قرار گرفته است. نهشته های پیلیستوسن در مناطق جنوب تارز، شرق پنج انگشتی، جنوب کوه گیلان ریگ رخنمون دارد.
سنگهای کواترنر سطح وسیعی را پوشانده است موقعیت زمین شناسی این ناحیه سبب شده است سنگهای آتش فشانی زیادی در زمان کواترنر به وجود آید. گستره پهناوری از ناحیه از رسوبهای سست تشکیل شده نهشته های واحد کواترنری شامل سنگهای آتش فشانی از نوع آندزیت تا بازالت، مخروطه افکنه های کنگلومرایی، گدازه های بازالتی آبرفت، پادگانه های آبرفتی مخروطه افکنه های کهن و جوان آبراهه ها و رودخانه ها و مقداری رس و ماسه بر جای مانده است.
نهشته های کواترنر پراکندگی زیادی در این چهار گوش و مناطق شمال و شرق و جنوب شرق رخنمون دارد.
زمین شناسی اقتصادی
بيشتر از آبرفت هاي كواترنري و سنگ هاي آتشفشاني ـ آذرآوري پوشيده شده است كاني سازي قابل توجهي مشاهده نشده است. در گوشه جنوب باختر منطقه بررسي شده، در مسير راه مسجد ابوالفضل ( ع ) به آبادي پاك در سنگ هاي آتشفشاني دگرساني از نوع هيدروترمال برونزد دارد كه پديده آرژيلي و كائولينتي شدن به رنگ زرد تا سفيد در آنها گسترش دارد. همچنين، در خاور منطقه بررسي شده، در جنوب چاه نعلي، بخش هاي شمالي و جنوب جاده اصلي مسجد ابوالفضل ( ع ) ـ بزمان سنگ هاي آتشفشاني به ميزان زيادي دگرسان شده اند و پديده هاي آرژيلي و كائولينيتي شدن گسترش فراواني دارند. افزون بر اينكه آلودگي هاي مالاكيت در آنها ديده مي شود در بخش هاي سيليسي شده دانه هاي پيريت بصورت پراكنده مشاهده مي گردد.
